คืนนี้สมรกลับบ้านหลังเที่ยงคืนเป็นคืนแรกในชีวิต
เนื่องจากทางเข้าบ้านมืดมาก
เป็นเส้นทางที่แทบจะไม่มีไฟข้างทางเลย
และคนแถวนั้นแทบจะนอนกันหมดแล้ว
เพราะกลัวอาถรรพ์ที่เจอกันบ่อยๆ
เธอคนนั้นก็ขึ้นมอเตอร์ไซค์รับจ้างพร้อมกับก๋วยเตี๋ยวน้ำถุงใหญ่
"ไปไหนครับคุณ" คนขับถาม
"หลังวัดน่ะ" สมรตอบ
เมื่อนั่งไปเรื่อยๆ จนถึงโค้งหนึ่งคนขับก็มีอาการสั่นๆเล็กน้อย
สมรสังเกตได้ พอข้ามสะพานไปได้
คนขับก็สั่นอีกและสบถคนเดียวเบาๆฟังไม่เป็นภาษา
สมรเริ่มกลัวขยับก้นเข้าไปกว่าเดิม ..
ทันใดนั้นโชเฟอร์ก็หยุดรถแล้วหันมาตะคอกใส่สมรว่า
"มึง! อยากตายใช่มั้ย หา" สมรร้องไห้ไม่กล้าสบตา
แล้วพูดออกไปด้วยน้ำเสียงสั่นเทาว่า
"อย่าทำอะไรหนูเลยหนูกลัวแล้ว แล้วหนูจะกรวดน้ำไปให้"
"กรวดนงกรวดน้ำอะไรเล่า ถ้ามึงไม่อยากตาย
ก็เอาถุงก๋วยเตี๋ยวออกจากหลังกู! กูร้อน"