เรื่อง คีย์ดนตรี

[Liverpool]

เด็กชายต้อยเป็นคนที่ขี้เกียจเรียนมาก ถึงเขาจะไม่ขยันเรียนและชอบหลับในห้อง

แต่เขาก็มีความสามารถในวิชาคำผวนมาก

วันหนึ่ง ระหว่างที่คุณครูกำลังสอนเรื่องคีย์ดนตรีในห้องเรียน เด็กชายต้อยก็หลับไม่รู้เรื่องจนกระทั่งสัญญาณหมดเวลาดัง

เพื่อนของต้อยก็ได้ปลุกต้อยขึ้นมาให้ทำการบ้านที่คุณครูสั่งไว้ นั่นก็คือการแปลโน้ตดนตรีจากภาษาอังฤษเป็นภาษาไทย

เด็กชายต้อยแทบไม่รู้เรื่องคีย์ดนตรีแต่อย่างใด

แต่เขาก็ไม่อยากเสียแมนว่าลอกการบ้านเพื่อน จึงพยายามใช้ความสามารถทั้งหมดที่มีในการทำการบ้าน...

เมื่อถึงเวลาส่ง คุณครูก็ได้อ่านการบ้านแปลโน้ตของเด็กชายต้อย...

1. C = ซีแหบ

2. D = ดีหู

3. E = อีเหา

4. F = เอ็บกันเจา

5. G = จีหูบ

6. A = เอจนซึบ

7. B = บีหีบ

( ปกติมันต้อง C = โด, D = เร ฯลฯ )

" น้องต้อย! นี่หนูเขียนอะไรมาเนี่ยห๊า?! " คุณครูโกรธมาก " เธอเรียกพวกนี้ว่าคีย์หรือไงห๊ะ??! "

" มันเรียกว่า คีย์นักดนตวย ต่างหากครับ คุณครู งิงิงิ "

ปล. จำไว้ใช้ให้ดี เหล่านักดนตรีทั้งหลาย หึหึหึ