เธอเอาไปไม่ได้

[Liverpool]

เวลาตีสาม ชายหนุ่มห้อตะบึง BMW M3 คันใหม่ ไปตามทางสาย N1 ด้วยความเร็ว 240 กม./ชม. เกือบจะถึงบ้านอยู่แล้ว พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นรถคันหนึ่ง หงายเค้เก้อยู่ข้างทางมีเปลวไฟกำลังลามเลียอยู่รอบ ๆ
ไม่เห็นมีใครอื่นอยู่ใกล้ ๆ เลยสักคน โทรศัพท์มือถือก็บังเอิญใช้ไม่ได้ เขาหยุดรถมองดู มีสาวงามนางหนึ่งติดอยู่ในรถ เลือดไหลท่วมกาย
“ เฮ้ย ! ยุ่งละสิ” ชายหนุ่มรีบคว้าเอาผ้าห่มผืนหนึ่งจากในรถ มาห่อตัวสาวเคราะห์ร้าย อุ้มเธอไปวางที่เบาะหลังรถของตน แล้วรีบบึ่งไปโรงพยาบาล
หญิงสาวต้องนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลเป็นเวลาถึงหกเดือน ชายหนุ่มเฝ้าดูแลตลอด แถมยังให้เลือดของตนเพื่อช่วยชีวิตหญิงสาว จนกระทั่งเธอหายเป็นปกติ เขาทั้งสองก็แต่งงานกัน
ทั้งคู่ครองรักกันราบรื่นเป็นเวลาหลายปี จนกระทั่งวันหนึ่งหญิงสาวเกิดไม่สบอารมณ์ ถึงขั้นคิดจะแยกทาง เธอร้องเพลง “หิ้วกระเป๋าก้าวลงบันได” ขนเสื้อผ้าเตรียมไปขึ้นรถจากัวร์คันงาม
ชายหนุ่มปราดเข้ามาขวางเธอเอาไว้ พร้อมถาม “อีนาง เฮ็ดอะหยัง ?”
“ฉันขอแยกทาง” เธอตอบ
“อืม แล้วเธอจะไปยังไงจ๊ะ ?” รถจากัวร์คันนี้ฉันเป็นคนซื้อ เธอเอาไปไม่ได้หรอกนะ
“ไม่มีปัญหา” หญิงสาวตอบ แล้วโยนกุญแจให้ชายหนุ่ม
ชายหนุ่ม : “แล้วกระเป๋าเสื้อผ้าเหล่านั้น เสื้อผ้าที่เธอกำลังสวมใส่ ทุกสิ่งทุกอย่าง ฉันเป็นคนซื้อ มันก็ของฉันทั้งนั้น เธอจะเอาไปได้ยังไง “
ได้เลย”หญิงสาวตอบ โยนกระเป๋าไปที่ชายหนุ่ม พร้อมถอดเสื้อผ้าที่สวมใส่ออก คืนให้ไป”
ชายหนุ่ม : “แล้วเลือดในตัวเธอนั่นน่ะ ฉันต้องนั่งเฝ้าพยาบาลเธอถึงหกเดือน เลือดในกายเธอครึ่งหนึ่งเป็นของฉัน เธอจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น”
หญิงสาว : " สำหรับเรื่องนี้ ฉันขอผ่อนชำระเป็นรายเดือน เอ้า ! เอาไป..นี่สำหรับเดือนแรก" ว่าแล้ว เธอก็ดึงเอาผ้าอนามัยที่ใช้อยู่ โยนไปให้ชายหนุ่ม