สามเฒ่าผู้ยิ่งใหญ่

[Liverpool]

ชายชราสามคน นั่งพูดคุยกันถึงเรื่องความยากลำบากของวัยชราอยู่บนบันไดของสถานพักฟื้นคนชราแห่งหนึ่ง

ชายอายุหกสิบ : "อายุหกสิบนั้นโหดที่สุด คุณจะรู้สึกปวดฉี่อยู่ตลอดเวลา พอคุณจะฉี่ ก็ดันฉี่ไม่ออก!"

ชายอายุเจ็ดสิบ : "เฮ้ยยย!.ไม่เห็นมีอะไรเลย ลองเจ็ดสิบอย่างฉันสิ คุณจะอึ๊ไม่ออก คุณกินยาถ่ายเข้าไปก็แล้ว, กินกล้วยก็แล้ว คุณนั่งอยู่บนโถส้วมทั้งวัน ยังไงๆก็อึ๊ไม่ออก"

ชายอายุแปดสิบ :"ถ้าจะให้พูดกันจริงๆละก็ แปดสิบนี่แหละโหดที่สุด"

ชายอายุหกสิบ :"คุณฉี่ไม่ออกเหมือนกันเรอะ?"

ชายอายุแปดสิบ :"ก็ไม่นะ ฉันฉี่ตรงเวลาตอนหกโมงเช้าทุกวัน ฉี่พุ่งออกมาหยั่งกะม้าแข่งแน่ะ ไม่มีปัญหาอะไร"

ชายอายุเจ็ดสิบ : "คุณอึ๊ไม่ออกเหมือนฉันเรอะ?"

ชายอายุแปดสิบ :"เปล่านะ ก็อึ๊ออกมาสบายๆ ตรงเวลาทุกเช้า หกโมงครึ่งเป๊ะ"

ชายอายุหกสิบฟังแล้วชักมึน จึงกล่าว : "เดี๋ยวๆๆๆ..อะไรนะ..คุณฉี่ทุกเช้าตอนหกโมง และก็ถ่ายทุกเช้าตอนหกโมงครึ่ง แล้วไอ้อายุแปดสิบเนี่ย มันยากลำบากตรงไหนเรอะ?"

ชายอายุแปดสิบ :"ฉันจะหลับไม่รู้เรื่อง จนกว่าจะถึงสิบโมงของทุกวัน"

(ง่ะๆๆๆ)