พรานป่า 2 คน เข้าไปล่าสัตว์ในป่าลึกทางตอนใต้ คนหนึ่งเกิดหน้ามืดล้มลงกับพื้น ฟุบแน่นิ่งตาเหลือกถลน
อีกคนหนึ่งรีบหยิบโทรศัพท์มือถือ โทรไปที่หน่วยรับแจ้งเหตุด่วนเหตุร้าย (นายวันวัน) แล้วกระหืดกระหอบแจ้งความ: “เพื่อนผม.!!…เขาตายแล้วครับ ผมจะทำยังไงดีครับ…ช่วยผมด้วย !”
โอเปอเรเตอร์: “ใจเย็นๆ ครับ..ใจเย็นๆ ผมช่วยคุณได้ครับ. ที่คุณต้องทำ..ประการแรก ต้องให้แน่ใจนะ ว่าเขานั้นตายแล้วจริง ๆ”
ปลายทางเงียบไปชั่วขณะ แล้วโอเปอเรเตอร์ก็ได้ยินเสียงปืนดังแว่วมาตามสายหนึ่งนัด
เสียงพรานป่าพูดมาตามสาย: “โอ.เค.ครับ…แล้วไงต่อ?”