กาลครั้งหนึ่ง มีเสือหนุ่มเพิ่งจะเป็นวัยรุ่นคึกคะนองในความแข็งแรงของตนเอง นึกจะออกจากป่ามาจับมนุษย์กิน เพราะได้ข่าวมาว่าอร่อยเด็ดนัก ว่าแล้วก็เดินมาเรื่อย ๆ จนมาเจอนายพรานถือหอกถือปืน จึงแอบอยู่ข้างทาง นายพรานก็บ่นว่า "จะต้องจับเสือให้ได้ กำลังต้องการเงิน" เสือก็คิดอยู่ในใจว่า "ฝากไว้ก่อน ถ้าเจอวันหลังไม่มีอาวุธ จะจับกินให้อร่อย" ว่าแล้วเจ้าเสือก็วิ่งต่อมาเรื่อยๆ ก็มาเจอเมียนายพราน เห็นไม่มีอาวุธอยู่ในมือก็ตะครุบเพื่อจะจับกิน เมื่อตะครุบได้ก็ตกใจว่า ทำไมท้องจึงใหญ่ จึงร้องถามไปว่าไป"เจ้าเป็นใคร ไปโดนอะไรมา" เมียนายพรานจึงตอบไปว่า "ฉันเป็นเมียนายพราน ถูกนายพรานเสกของเข้าท้อง" เสือจึงถามต่อไปว่า"ใข้อะไรเสก บอกข้าแล้วข้าจะปล่อยเจ้าไป" "ปลัดขิกเจ้าค่ะ" เสือก็คิดในใจว่า "โชคดีนะที่ตะกี้เจอนายพราน ถ้าเกิดนายพรานเห็นเราเข้า ข้ามิโดนปลัดขิกของนายพรานไปด้วยเหรอ" ว่าแล้วก็ปล่อยเมียนายพรานแล้ววิ่งกลับเข้าป่าไป