ขาด้วนได้ไง

[Liverpool]

สมชายถามเพื่อนด้วยความสงสัยเมื่อเห็นหมูของเขาใส่ขาเทียมข้างนึง
“ศรราม หมูของนายทำไมต้องใส่ขาเทียมด้วยเนี่ย”
“เฮ้ย อย่าดูถูกมันเชียวนา หมูตัวนี้น่ะ ช่วยชีวิตครอบครัวเรามาหลายครั้งแล้วนะ” ศรรามพูดขึงขัง
“มีอยู่หนมีเสือดำหลุดมาจากเขาดิน มันช่วยเราให้รอดถูกเสือกิน” ศรรามลูบหลังเจ้าหมูด้วยความซาบซึ้ง
“อ้อ มันถูกเสือกัดขาขาดนี่เอง” สมชายเดา
“ไม่ช่ายยยย” ศรรามส่ายหน้า “อีกหนไฟไหม้บ้านเรากลางดึก พวกเราหลับไม่รู้เรื่อง มันร้องปลุกพวกเรา แถมวิ่งชนประตูจนพัง ให้พวกเราหนีออกมาได้”
“อ้อคงถูกไฟลวกจนต้องตัดขาสิท่า” สมชายพยายามเดาอีก
“ปล่าวววว” ศรรามโบกไม้โบกมือ “ครั้งล่าสุดนี่มันช่วยเราตอนขับรถตกข้างทางเข้าบ้านนี่แหละ เราสลบไม่รู้เรื่อง รถก็ค่อยๆจมลงในบ่อข้างถนน มันวิ่งไปตามคนมาช่วยเรา รอดหวุดหวิดเลยแหละ”
“อ้าว แล้วมันขาด้วนได้ไงล่ะ” สมชายงง
“อ๋อ เราตัดมาทำขาหมูย่างน่ะ สงสาร... ไม่อยากฆ่ามัน...”