คุณลุงแรมโบ้

[Liverpool]

คุณครูชั้นประถมแห่งหนึ่ง มอบหมายงานให้กับนักเรียนโดยกำหนดว่าให้นักเรียนแต่ละคนคิดเรื่องคนละหนึ่งเรื่องพร้อมคติธรรมคำสอนแล้วนำมาเล่าสู่กันฟังในชั้นเรียนในวันรุ่งขึ้น ในวันรุ่งขึ้นคุณครูก็ถามว่า
ใครจะเล่าก่อน หนูน้อยลิซ่าก็ยกมือขึ้น“ คุณพ่อของหนูเป็นเจ้าของฟาร์มแห่งหนึ่ง และทุก ๆ วันอาทิตย์ เราจะขับรถบรรทุกไข่ไปขายที่ตลาดในเมือง วันหนึ่ง รถของเราซิ่งไปเหยียบเอาถนนที่ปูดขึ้นมา ไข่ของเราทั้งหมดก็ลอยออกจากตะกร้าลงไปแตกเละเทะอยู่บนถนน” คุณครูก็ถามถึงคติธรรมคำสอนของ
เรื่อง ลิซ่าก็ตอบว่า “เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอย่าเก็บไข่ของคุณทั้งหมดไว้ในตะกร้าใบเดียว”
หนูน้อยแคธี่ คือคนต่อไปที่ขอเล่าเรื่องของตน “คุณพ่อของหนูก็เป็นเจ้าของฟาร์มเหมือนกัน และทุก ๆ
วันสุดสัปดาห์เราจะนำไข่ไปเข้าเครื่องฟัก สัปดาห์ก่อนนี้มีไข่แค่ 8 ฟองจาก 12 ฟองที่ฟักเป็นตัว”
คุณครูก็ถามถึงคติธรรมคำสอนของเรื่อง แคธี่ก็ตอบว่า “เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอย่านับไข่ของคุณก่อนที่มันจะฟักเป็นตัว”
และแล้วก็มาถึงตาของเจ้าหนูโทนี่ “คุณลุงพีท ของผมเข้าร่วมรบในสงครามเวียตนาม และเครื่องบินของ
เขาถูกยิงตกในดินแดนข้าศึก เขาโดดร่มลงมามีเพียงแค่ปืนกล 1 กระบอก มีดอีดาบ 1 เล่ม และเบียร์ลังหนึ่ง ขณะที่ร่มลอยลงมาเขาก็ดื่มเบียร์จนหมดทั้งลัง โชคไม่ดี เขาตกลงไปกลางกลุ่มทหารเวียตนาม 100 คน
เขากราดปืนกลยิงพวกมันตายไป 70 กระสุนก็หมด เขาจึงคว้าอีดาบไล่ฟันพวกมันตายไปอีก 20 จนดาบหักคามือ แล้วเขาก็โดดเข้าจัดการพวกมันที่เหลือด้วยมือเปล่าจนตายเรียบ ไม่เหลือรอดสักคนเดียว”
คุณครูนั่งฟังจนขนหัวลุก แล้วจึงถามว่ามันพอจะมีคติธรรมคำสอนอะไรบ้างมั้ย
หนูน้อยโทนี่ : “เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่ามายุ่งกับลุง อีตอนที่แกเมา ๆ